پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

علی اکبر گودرزی (هوادارانش او را در ابتدا «چوپان زاده آزاده» و سپس «امام» می‌نامیدند /زاده ۱۳۵۵ و در شناسنامه ۱۳۳۸ در روستای دوزان شهرستان الیگودرز - درگذشت ۳ خرداد ۱۳۵۹) مصداق همان آدم‌های با دانش اندک و ایمان زیاد بود که می‌توانست هزاران نفر را به پای برداشت‌های انحرافی خود از متون دینی، قربانی کند و یک جامعه‌ای را به قهقرا سوق دهد. وی تلاش داشت تا یک نظام سیاسی جایگزین جمهوری اسلامی فعلی تاسیس کند. در آغاز دهه ۱۳۵۰ چندین گروه سیاسی با ایدئولوژی اسلامی اعلام موجودیت و فعالیت کردند و تفاوت عمده گروه فرقان با همه آن‌ها در این بود که آبش با روحانیون در یک جوی نمی‌رفت و خواهان «اسلام بدون آخوند» بود. به همین دلیل، گودرزی در سال ۱۳۵۶ عبا و امامه طلبگی را کنار گذاشت و در سن ۱۸ سالگی، به تفسیر قرآن روی آورد و بنوعی گروه فرقان را تاسیس کرد. او از آیات قرآن فقط جنگ و جهاد و مبارزه را می‌فهمید و چیزی از صلح و زندگی در کلام او نبود. جمعیتی از جوانان مذهبی و پرهیجان در مساجد پایین شهر تهران در محدوده نازی آباد و جوادیه و میدان شوش نیز، گوش تا گوش می‌نشستند و این تفاسیر خون چکان را استماع می‌کردند. ایده اسلام بدون روحانیت را اولین بار اندیشمند پاکستانی، ابوالا مودودی، مطرح کرد. سپس دکتر علی شریعتی آنرا ذیل مبحث «جامعه بی طبقه توحیدی» شرح و بسط داد. اکبر گودرزی تحت تأثیر اندیشه انقلابی شریعتی تفسیری از قرآن به نام «ایدئولوژی توحیدی» تألیف کردو یکی دیگر از افرادی که تأثیر مهمی در شکل‌گیری ایدئولوژی گروه فرقان داشت، حبیب‌الله عاشوری، روحانی ناراضی بود. فرقانی‌ها هم به استناد همین حرف شریعتی، معتقد بودند که، چون روحانیت شیعه بصورت یک طبقه اجتماعی ظاهر شده، بنابراین برای تاسیس یک جامعه اسلامی خالص و بدون طبقه، باید این‌ها را از سر راه برداشت. به نظر آن‌ها «میان اسلام و روحانیت هیچ انضمام و انسجامی وجود ندارد». این ایده را بعد‌ها مجاهدین خلق پی گرفتند و در عین تاریک اندیشی‌های ایدئولوژیک و مذهبی، همچنان خودشان را مخالف «آخوندیسم» نامیدند. جدال رسمی روحانیون و فرقانی‌ها در سال‌های قبل از انقلاب را، مرتضی مطهری شروع کرد و از آنان با عنوان «ماتریالیست‌های مسلمان و منافق» یاد کرد. گودرزی بر خلاف بسیاری از روشنفکران مذهبی، در هر صورت با ظواهر و کلمات و آیات قرآن آشنایی کامل داشت و در پاسخ به روحانیون سعی می‌کرد که با ادبیات و منطق خودشان به آن‌ها پاسخ دهد. به نظر گودرزی از نظر قرآن «منافق کسانی هستند که همزمان با باند حکومت و باند مردم همکاری می‌کنند». اشاره او مستقیما به خود مطهری و نیز سید محمد بهشتی، محمدمفتح و جواد باهنر بود که در آموزش و پروش و دانشگاه دوره پهلوی تدریس می‌کردند و در عین حال، با حکومت پهلوی هم مخالفت می‌کردند. با پیروزی انقلاب و آغاز سال ۱۳۵۸، گروه فرقان دست به تفنگ برد و نخستین ترور‌ها در درون نظام نوپا را رقم زد. از سپهبد قرنی نخستین رئیس ستاد مشترک جمهوری اسلامی شروع کرد تا مطهری و مفتح و عراقی و در مجموع ۱۹ نفر را هدف قرار داد. آیت الله خامنه ای، هاشمی رفسنجانی، موسوی اردبیلی و عباس امیر انتظام نیز هدف سوء قصد قرار گرفتند و جان سالم به در بردند. بهانه این کار هم اطلاعیه مشترک مرتضی مطهری و مهدی بازرگان در خصوص لزوم بازنگری آثار شریعتی بود که بت و بوطیقای فکری فرقانی‌ها به حساب می‌آمد. در دیماه ۱۳۵۸ علی اکبر گودرزی در یک خانه تیمی در خیابان جمالزاده تهران دستگیر شد. محاکمه او به علی اکبر ناطق نوری و اسدالله لاجوردی سپرده شد. تعداد اعضای رسمی گروه فرقان حدود ۷۰ نفر اعلام شد. جمعی دستگیر و ابراز پشیمانی کردند و تعداد بر سرموضع ماندند و به همراه گودرزی در خرداماه ۱۳۵۹ اعدام شدند. هنوز هم در خارج از کشور اطلاعیه‌هایی به نام این گروه منتشر می‌شود.

انتخابات مجلس دوازدهم و خبرگان ششم به پایان رسید. انتخابات ۱۱ اسفند ۱۴۰۲ از چند ماه پیش درگیر حواشی و اظهارنظر‌های فراوانی بود. اعتراضات پاییز ۱۴۰۱، وضعیت بد اقتصادی کشور و انتخابات کم‌رونق ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ را شاید بتوانیم از جمله مسائلی بدانیم که از ماه‌ها پیش روی این انتخابات سایه انداخته بود. جبهه اصلاحات ایران اعلام کرد که در این انتخابات شرکت و از لیست و کاندیدایی حمایت نمی‌کند، اما صحبتی مبنی بر تحریم انتخابات از سوی اصلاح‌طلبان مطرح نشد. از سوی دیگر، چهار حزب اصلاح‌طلب و میانه‌رو کارگزاران سازندگی، اعتدال و توسعه، ندای ایرانیان و اعتماد ملی تصمیم به حمایت از فهرست «صدای ملت» به سرلیستی علی مطهری و معرفی کاندیدا تا حد ممکن در استان‌های دیگر کردند تا در فضای کنونی، بتوانند حرکتی را رقم بزنند. اصول‌گرایان که برای شرکت در این انتخابات هیچ مانعی پیش پایشان نبود، بیشتر درگیر دعوا‌های درونی خودشان بودند و لیست‌های متعددی منتشر کردند.

وحدت جریان اصولگرایی با مسیری که طی می‌کنند، افسانه‌ای بیش نیست (هرچند که همین نقیصه به گونه‌ای دیگر در جریان اصلاح طلب هم مشاهده شده و خواهد شد). اصول گرا‌ها با خط فرمان فعلی، زمانی به سمت وحدت گرایش پیدا می‌کنند که دو شرط وجود دشمن مشترک و مجاز بودن به ارایه نگاه و اقدام پوپولیستی، پذیرفته شده باشد. جریان اصول گرایی ایران (همانند جریان اصلاح طلب)، متاسفانه فاقد مبانی فکری و منظومه شناختی- تحولی بوده و غالب قیل و قال ها، حول تامین سلیقه و منفعت است (موضوعی که پایگاه تحلیلی خبری شعار سال، بار‌ها درخصوص آن هشدار داده و حساسیت حاکمیت را به مخاطرات پنج گروه سنت گرایان و متعصبین، منفعت طلب‌ها و غارت گر‌ها، منافقین و چند چهره‌های ریاکار، نفوذی‌ها و معاندین داخلی و خارجی، جلب کرده است). وقتی یک دستی در نظام مدیریتی و سیاسی مطرح می‌شود و سایه دشمن مشترک کاهش سافته و پای تحول و اثبات تغییر توسعه‌ای پیش کشیده می‌شود، عجوج و مجوج اصولگرایی را می‌توان به راحتی مشاهده کرد. حضور حداقل چهار لیست اصولگرایی برای انتخابات تهران؟ دوستی بین منتقدین آنهم بدون ایجاد زبان مشترک و تنها برای فراهم سازی فرصت حضور، محفل گرایی سلیقه محور کوتوله پرور برای تامین منافع و گور بابای منافع ملی (به اعضای برخی از لیست‌ها نگاه کنید. گویا بشکل شانسی از لوپ لوپ درامده اند. ما از برند لوپ لوپ برای این مقایسه، عذرخواهی می‌کنیم)، خجالت بکشید از سن تان. بعضی از شما‌ها واقعا باعث وهن دین، انقلاب و جمهوریت کشور هستند. اف بر حیات بی خیر و زنده بودن تان.‌ای کاش در دوره جنگ تیر غیبی به برخی از شما اثبات می‌کرد و حداقل از بار بی تعهدی هایتان می‌کاست و فشار کمتری به جامعه وارد می‌کرد و یک اجر معنوی و اخروی هم نصیب شما می‌شد.

مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی از نظر ماده ۵ قانون محاسبات عمومی کشور واحدهای سازمانی مشخصی هستند که با اجازه قانون به‌منظور انجام وظایف و خدماتی که جنبه عمومی دارد، تشکیل شده یا می‌شود.قانون فهرست نهادها و مؤسسات عمومی غیردولتی مصوب سال ۱۳۷۳٫۰۴٫۲۹ دوره چهارم مجلس شورای اسلامی به ریاست علی‌اکبر ناطق‌نوری این نهادها را تعریف نمود، که البته در گذر زمان با الحاقیاتی به تعداد این نهادها افزوده گردیده‌است. آشنایی با نهادهای عمومی غیردولتی ، می تواند فضای مناسب تری را برای مالیات ستانی ، مطالبه گری عمومی، شکایت در دیوان عدالت ، بحث نظارت توسط سازمان بازرسی و دیوان محاسبات ، کاهش فسادهای احتمالی بدلیل نگاه پارکینگی به آنها و مواردی همانند ایجاد کند.

شش ماه تا انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، موتلفه اسلامی چه جایگاهی در سپهر سیاسی ایران دارد؟ وضعیت فعلی موتلفه در بین جریان‌های اصولگرا چه حکایتی از وزن سیاسی و انتخاباتی آن‌ها دارد؟مصطفی میرسلیم این روز‌ها واقعی‌ترین شمایل موتلفه است. او که به عنوان نماینده این حزب در انتخابات ریاست‌جمهوری گذشته شکست سختی خورده، حتی در انتخابات درون گفتمانی هیات رییسه مجلس طی چهار سال نیز نتوانست همفکران خود را به حمایت از خود قانع کند. در طرف دیگر دبیرکلی بادامچیان نیز نتوانسته موتلفه را از وضعیت انفعال و بی‌اعتنایی درون جریان اصولگرایی خارج کند. به نظر می‌رسد که حزب موتلفه که زمانی یکی از قدرتمندترین احزاب درون حاکمیت با قدرت لابی‌گری بالا بود دیگر نفوذ چندانی ندارد نه در میان شیوخ اصولگرا و نه در میان جوانان انقلابی.

هاشمی رفسنجانی در خاطرات شنبه، ۹ تیر ۱۳۷۵نوشت: آقایان سیدرضا تقوی، سید محسن یحیوی و سیدحسین هاشمی کارپردازان مجلس آمدند برای تهیه ماشین پاترول برای نمایندگان استمداد کردند و خواستند که با ارز شناور ۱۷۵۰ ریالی حساب شود تا حدود سه میلیون تومان ارزان‌تر از بازار آزاد تمام شود

احتمال دارد پایداری‌ها تصور پرتکرار فرزندکشی را تغییر دهند و این‌بار دست به برادرکشی بزنند. نسل‌تازه‌ای که از دل اصولگرایان بیرون آمده‌اند، پرزحمت توانستند دولت داشته باشند، اما دولت به جای آنکه تمام و کمال به آن‌ها وفادار باشد، میان آرای گوناگون اصولگرا تقسیم شد. این هم‌نشینی حالا برای پدران اصولگرا سخت است و پسران پایداری هم آن را تاب نمی‌آورند. به همین دلیل دولت هنوز به دو سال نرسیده است، ایستگاه به ایستگاه و فصل به فصل، وزیر و رئیس پیاده کرده تا این کشتی، یکدست و یک‌خط باشد.

رییس مجلس چهارم: کار غلط در مجلس سوم اتفاق افتاد که این دانشگاه را از مستثتا بودن مالیات مستثنا کردند یعنی این دانشگاه را انتفاعی دانستند.

در سطحی کلان‌تر، احیای محافظه‌کاران، می‌تواند دوران نزدیک به دو دهه میدان‌داری نهاد‌های شبه‌نظامی و امنیتی در جناح راست را پایان دهد و رهبری سیاست در این جناح را به سیاستمداران بازگرداند. همان رویایی که ناطق‌نوری در سال ۱۳۸۴ داشت؛ اما از دل آن کابوسی، چون احمدی‌نژاد درآمد. اگر خواب کوتاه مهدی کروبی در آن بامداد تاریخ‌ساز سال ۱۳۸۴ صحنه انتخابات را دیگرگونه کرد؛ شاید پایان دوران خواب ناطق‌نوری در سال ۱۴۰۲، صحنه سیاست در ایران را تغییر دهد.

سال‌های سال از انقلاب گذشت و یکی از بازیگران میدان نیرو هم همین اقای ناطق نوری بود. پیر شده است و شاید به تعبیری بازنشسته. حس فرهنگی انسان در این سنین بشدت شکوفاست. آقای ناطق هم سری به مزار محمدرضا شجریان زده اند البته با تیپی کاملا متفاوت و بدون عبا و عمامه. مرگ حق است اقای ناطق، اما با خودت چند چندی اخوی! با سوال و جواب‌های فارغ از مصلحت و امکان حاشا کردن. با همه دویدن‌ها برای قدرت و الزاما خدمتگزاری‌ها (والله اعلم). چند چندی جناب حجت الاسلام علی اکبر ناطق نوری ؟ این سوالی است که شاید همه ما و بشکل خاص ، بزرگان یک جامعه باید از خود بپرسند و یا در موقعیتی قرار می گیریم که بشکل کاملا خودکار از خودمان می پرسیم.

عدم وصول طرح‌های استیضاح نمایندگان علیه وزرای دولت رئیسی، رفتار اشرافی خانواده قالیباف در سفر به ترکیه و ماجرای سیسمونی، ضعف عملکرد هیات رئیسه برای مدیریت مجلس، طرفداری قالیباف از دولت در جریان انتقادات به نحوه اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها و ابهام‌ها و اتهام‌ها در خملکرد اقتصادی در زمان تصدی شهرداری تهران و ... از مهمترین متغیر‌هایی است که منتقدان قالیباف به تاثیرگذاری آن‌ها بر سبد رای قالیباف در بهارستان امید بسته اند و فردا مشخص خواهد شد، این متغیرهاچه میزان بر رای نمایندگان تاثیر خواهد گذاشت؟ آیا غافلگیریی در راه است یا باز در بر همان پاشنه مرسوم سیاست ایران خواهد چرخید و قالیباف باوجود همه پاشنه آشیل هایش، صندلی ریاست را حفظ خواهد کرد؟

در خصوص نحوه شهادت مرتضی مطهری روایت‌های متنوع برخوردار از شباهت‌های بسیار و در عین حال برخی تفاوت‌ها، شنیده شده است. پنج روایت اصلی این حادثه، شامل روایت رسمی، روایت خانواده، روایت مصطفی کتیرایی، روایت حمید نقاشیان بازجوی پرونده و روایت علی اکبر ناطق نوری قاضی پرونده می‌باشد که در ادامه بدان پرداخته شده است.

فعال سیاسی اصولگرا گفت: آقای روحانی تمایل داشت برود تشخیص مصلحت نظام. تشخیص مصلحت نظام را ایشان تضعیف کرده است. جالب است آقای روحانی حتی در دوره آقای هاشمی هم که عامل پیروزی ایشان در انتخابات بود، چون خودش رئیس نبود، در جلسات تشخیص مصلحت شرکت نمی‌کرد یعنی اینقدر دچار غرور و تکبر بود. شما ببینید آقای رئیسی از ابتدای انتخاب شدنش یک جلسه تشخیص مصلحت نیست که نرفته باشد.

علی صوفی وزیر تعاون دولت خاتمی مدعی است که عزم جدی برای حذف کامل جریان اصلاحات وجود دارد و انحصار قدرت موجب رشد افراد فاسد می‌شود. باید از ایشان پرسید که عزم برای حذف جریان اصلاحات یا حذف شدگی جریان اصلاحات؟ جریان اصلاحات و دولت روحانی بلایی بر سر مردم آوردند که باید نه در تاریخ ایران بلکه در تاریخ جهان اسلام و خاورمیانه نوشته شود. حال آقای صوفی از جریان حذف عامدانه اصلاحات صحبت می‌کند؟ حذف شدید خبر ندارید.

محسن رهامی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، می‌گوید: در انتخابات مرحله دوم مجلس یازدهم، در بعضی از شهر‌ها با جمعیتی مثلا حدود نیم ملیون نفر، نماینده مجلس فقط با چیزی در حدود ۳۰ هزار رأی، یا کمتر، انتخاب شده است.

«تجمع» و «حق اعتراض»؛ واژه‌هایی هستند که این روز‌ها بسیار دیده و شنیده می‌شود. فضا و شرایط سیاسی، اقتصادی و اجتماعی کشور به صورتی است که در هر نقطه صدای اعتراضی شنیده می‌شود و عده‌ای در اعتراض به وضع خود تجمع کرده‌اند.

وکیل حجت الاسلام و المسلمین علی‌اکبر ناطق‌نوری از به نتیجه رسیدن شکایت موکلش از حمید رسایی به دلیل ایراد اتهاماتی در خلال رسیدگی به پرونده اکبر طبری خبر داد و گفت: حمید رسایی به "نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی " در دادگاه بدوی محکوم شد که در دادگاه تجدیدنظر دادسرای ویژه روحانیت نیز عینا تایید گردید.

علی لاریجانی در ۱۲ سال ریاست بر مجلس شورای اسلامی نشان داد که فنون و اصول سیاست‌ورزی را بلد است. چنان از ظرافت‌های کار آگاهی دارد که حتی وقتی در گوشه رینگ گرفتار می‌شود می‌تواند بدل بزند و تهدید را به فرصت تبدیل کند، اما او این روز‌ها تحرکی نشان نمی‌دهد. او بی‌تردید از نادر شخصیت‌های سیاسی کشور محسوب می‌شود که در سطوح مختلف ارکان حاکمیت اعم از نظامی، اجرایی، امنیتی و تقنینی ایفای نقش کرده است و به آداب و مناسبات هر حوزه آگاهی دارد. در روزگاری که علی لاریجانی ۶۵ سالگی را تجربه می‌کند، گمانه زنی درباره آینده سیاسی او فراوان است.

حضور حسن روحانی و علی اکبر ناطق نوری در مجلس و در آن سو غیبت صادق آملی لاریجانی به عنوان رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و البته جایگاه و وزن چهره‌های مقاومت از مهمترین نکات تحلیف سیزدهم بود.

حجت الاسلام و المسلمین علی اکبر ناطق نوری به جماران گفت: من معتقدم مشکل کشور در زمینه نوع اجرای دموکراسی است. یک موقعی سالی یک انتخابات بود و بعدا ادغام شد و دو سال یک بار انتخابات برگزار می‌شود. این مراجعه به آراء مردم و دموکراسی است. اما من قائل هستم که دموکراسی ابزار دارد. ما دموکراسی را به کشورمان آورده ایم، ولی ابزارش را نداریم؛ ابزارش حزب است. مشکل بعدی ما این است که قاعده بازی را هم بلد نیستیم.